Katulangan Papuyu

Nang Bakisah: Amang Isap

Liur ngarannya lah, mun kada cucuk pasti haja sudah bakalangan managuknya. Napanya haja tu, kaya itu pang karancakannya. Gawian kah mun kada cucuk lawan kahandak sorang pasti hanya paling kada mangulir. Apalagi urusan bamamakan, biar makanan nang sing larangan mun kada cucuk lawan liur pasti haja parut ma ula-ula.

“Makanan napa ini Nang, palihat aja pina mangacari imbahnya disuap asa ganjil di muntung,” jar Alin kayah Anang Tupai wayah dibawai ka urang bakawinan di gadung.

“Kaya ini pang makanannya. Nang pasti lain masakan kita urang kampung,” jar Anang Tupai nang pina mangulir jua makan.

“Jauh banar lah lawan masakan kita di kampung. Biar papuyu ba ubar lawan cicapan limau kuit ha liwar nyamannya tu pang..,”

“Tahulah ikam Lin, mun di kuta makanan kita di kampung tu larang banar sakali duduk. Apalagi iwaknya papuyu bilang kada mamadai haraganya,” jar Tupai.

“Nah kabalujuran ta kuya papuyu, aku hari ini ta janji lawan bubuhannya ba unjunan papuyu di kampung subalah,” jar Alin.

“Iya ai, abah ku sumalam mambawai jua tulak baunjunan lawan bubuhan ikam. Aku kada kawa handak maantar Aluh Kaciput,”

“Bah lah, pabila jua ikam Nang, ku lihat kuitan sudah ba akuran..,”

“Santai haja Lin ai. Ada aja wayahnya kaina…,”

Imbah ba saruan, Alin lajur haja bagabung lawan bubuhannya tulakan ma unjun papuyu nang jar Anang Aspal sadang ganalnya. Bujur pang nang dikisah Aspal, pelawahnya bungas, tungap iwaknya pina patut.

“Pas banar ini, harinya bagus umpan jua bagus. Karawai lawan tabuan ha ha ha…,” jar Amang Busu lajur maulah bubuhannya tetawaan kaingatan Anang Aspal gugur pada puhun wayah mamuai umpan.

“Sudah jangan diganang lagi, ayu kita maulur,” jar Aspal.

Dasar mamatuk maunjunnya. Banyak-banyak bubuhannya pakulihan. Imbahnya banyak pulang nang ubaran.

Himung banar Acil Amah bini Amang Ciput malihat papuyu pina lamak-lamak. “Manis banar ni bila diubar..,” jar Amah ka adingnya Aluh Kaciput.

“Banaran ka ai, ayu ja aku handak manukar harang dahulu,” jar Kaciput.

Handap kisah, masak sudah papuyu ubaran tadi. Amang Ciput, Acil Amah, Aluh Kaciput lawan Amat basila mahadapi nasi.

“Hati-hati mamakannya nak lah, biar nyaman papuyu ni mun tasalah suap manyiksa kaina,” jar Kaciput mamadahi Amat nang pina hantam banar ka papuyu.

“Assalamualaikum…,”

“Wa alaikum salam. Nah kabalujuran ikam datang nak ai, ini nah mama maubar iwak nang ikam katujui banar…,” jar Acil Amah mandangar suara Anang Ladung.

“Alhamdulillah, lawas banar ulun kada tarasai papuyu masakan pian ma ai..,” jar Ladung lajur duduk makanan.

“Napa habar nih, pina bakajutan datang..,” jar Ciput.

“Kabalujuran ulun imbah badinas ka banua subalah. Bulikan talalui kampung, baik ulun singgah,”

“Baik kai mun kaya itu…,”

“Hu ek….hu ek…hu ek….’”

“Hanyar dipander katulangan ikam sudah..,” jar Ciput malihat Amat pina mangucik ka muntung.

“Minum ini nah..,” jar Ciput lajur manyurng banyu putih nang sudah ba tawar. Iya banar mambuang kalimpanan, lajur haja ampih Amat katulangan.

“Ikam Ladung lah ingatakan, mun ada razaki balalihat mana ampun saurang mana hak urang. Lakun Amat katulangan tadi nah, mustinya kita ini mangibit dagingnya haja. Nang ngaran kepala atawa tulang tu ampun kucing,” jar Ciput mamadahi si anak.

“Maksudnya dimapa bah?”

“Maksudnya, amun nang kita makan tu bujur-bujur hak saurang kada pacangan ba masalah tu. Salamat dunia ahirat. Tagal mun sampai tamakan ampun urang, dunia balum tantu salamat maginnya urusan kaina di ahirat..,”

“Inggih paham ulun bah ai…,” ()