Kahilangan Ayam
Nang Bakisah: Amang Isap
Nang ngaran katuju ba inguan ayam, sungsung Amang Ciput imbah sumbahyang lajur aja ka kurungan ayam. Ada aja nang diudak sidin sampai mamandiri ayam.
Ngaran ayam, mana paham dipanderi. Tagal ganjil jua pang ada ayam nang manurut banar lawan sidin. Sing tunjuk aja lakun paham ayam tadi. Ayam laki ba bulu widu, dingarani “ Si Pandikar”. Kada kesah tu pang Si Pandikar ni, saraba didahuluakan. Makannya badahulu, mandinya badahulu. Mun kada tuntung lagi maurusi Pandikar jangan harap nang lain digaduhinya.
“Ikam ni nah, bilang paharatnya sudah di sini. Bini gin ku barii nang paling bungas. Jadi ba pintar-pintar ikam..,” jar Amang Ciput kayah si ayam.
Jangan hiran-hiran si ayam, tatap ai jua ma matuk tarus ka jagung.
“Assalamualaikum… lakun urang gila ikam lagi Put. Ayam dipanderi, bini maka am kupuk-kupuk di dapur,” jar Amang Busu nang basungsung ka rumah Amang Ciput.
“Wa alaikum salam. Ba dah ikam gin kakurang labih ai jua. Bangat pada diaku, kambing ikam panderi,” jar Ciput mambalas. Lajur ai tatawaan badua sahabat ini.
“Jaka naikan ka rumah. Tuh banyu kupi lawan gaguduh parak dingin sudah,” jar Acil Amah nang manjanguk ka kurungan di balakang rumah.
“Kita naikan dahulu ka rumah Su. Hanyar ka kantur pambakal kita,”
“Akur haja aku..,”
Habis banyu kupi lajur aja badua tetuhaan Kampung Sawa ni maluncur ka kantur pambakal. Di sana Pambakal Ratih, Koh Lim lawan Pa De Asem sudah mahadangi.
“Assalamualaikum..,”
“Wa alaikum salam. Langkap sudah kita. Ayu ai kita barunding sagan mambungasi masigid hadap ka bulan puasa,” jar Pambakal mambuka pander.
Satangah hari bubuhan undas Kampung Sawa barunding. Banyak nang handak digawi sagan mambungasi masigid. Utamanya man-cit dinding lawan manapasi ambal lapik lantainya. Asing-asingnya sudah ba bagi gawian. Nang kaya sudah-sudah, Pa De Asem nang manuha’i, Koh Lim nang ma-ingkuti duitnya.
“Biris sudah lah. Malam ini kita panderakan pulang lawan warga di masigid imbah sumbahyang Isya,” jar Pambakal nang diakuri buhannya.
Handap kisah, bulikan asing-asingnya ka rumah. Nang kaya biasanya, Amang Ciput lajur aja ka kurungan ayam. Wirai muha sidin malihat Si Pandikar kada ta lihat. Lajur ai abut iya banar kenanakan kahilangan mainan.
“Uiiii ding, ada malihat Si Pandikarkah?”
“Pandikar napa, kada tahu kisah nah..,” jar Acil Amah.
“Itu ayam ku nang rancak ku jamur di halaman,”
“Kada tahu, tumatan tadi ulun basasimpun aja di rumah,”
“Bah iy am. Mauk banar nih, ku pukah tu pang tangannya mun dapat ku nang mancuntannya,”
“Nah pian ni. Mamadahi ka anak hi ih aja pang. Lajur satsawa sangka buruk aja. Mun ada Ladung, pasti haja dihapaknya pian,” jar Amah.
“Astafirullah….limpat pang aku ni sudah..,”
“Iya lantaran limpat sayangnya lawan gagadahan kada ingat lagi lawan ampun panyawaannya,” jar Amah lajurtakurinyum malihat laki pina pusang.
Kada saapa datang Amat lawan Badut. Tatawa-tatawa nang badua ini. Saikung maingkuti hadiah saikung maingkuti kurungan nang ba tutup.
“Hibat pian baharaguan bah hai…,” jar Amat lajur manyurung ibu tangan ka kuitan.
“Hibat napa, tu Si Pandikar hilang. Tahu kah ikam..,”
“Hilang napanya Mang. Ini pang hadiahnya, tarufi lawan duit lima juta..,”
“Napa kisah tadi..,”
“Maka ulun sudah ba padah lawan mama,” jar Amat pina gair malihat kuitan pina sarik.
“Ulun sing hajakada mamadahi pian bah-ai. Mun ayam dibawa Amat lawan Badut umpat lumba ayam hias hik..hik..hik..,”
Kada kawa bapander lagi Amang Ciput digawi anak bini. Napa lagi mambawa hadiah bulik, mandam aja lagi sidin.
“Pandikar manang juara satu. Tangkook liwar singnyaringan, buntut sing panjangan lawan bulu jar juri pambungasnya,” jar Amat himung.()